[ Pobierz całość w formacie PDF ]

o interes pani Wagner. W latach pokoju był regularnym gościem festiwalu. Wieczorem, po
przedstawieniach Hitler lubił usiąść z Winifredą i jej dziećmi przy kominku i snuć swoje
monologi.
Z okazji urodzin Hitlera 20 kwietnia 1939 roku front teatru został ozdobiony jego
ogromnym portretem, otoczonym ze wszystkich stron swastykÄ…. W czasie wojny Winifreda nie
miała zbyt wiele okazji do spotkań ze swoim przyjacielem, nad czym głęboko ubolewała. Jeszcze
20 kwietnia 1945 roku wysłała mu życzenia urodzinowe do bunkra.
W 1947 roku Winifreda Wagner została oskarżona, że dla Hitlera rzuciła na szalę jedno
z najsłynniejszych nazwisk w kulturze i czerpała z tego względu różne korzyści. Jej majątek
został skonfiskowany, za karę miała także przepracować czterysta pięćdziesiąt dni na cele
publiczne. Jednak po złożeniu zeznań przez ofiary nazizmu, za którymi się wcześniej wstawiała,
została uznana za  mniej obciążoną . Ustąpiła ze wszystkich zajmowanych stanowisk na rzecz
synów. W znajomym sobie gronie nigdy nie ukrywała swoich niezmienionych poglądów
i opowiadała makabryczne dowcipy o %7łydach.
Do końca pozostała fanatyczną, zaślepioną zwolenniczką Hitlera i nigdy się nie wyparła
przyjaz
ni z nim. Twierdziła, że wyraża ubolewanie wobec potwornych zbrodni, ale w jej
osobistej relacji z dyktatorem nie stanowi to żadnej różnicy. Ta część Hitlera, którą ona zna,
pozostała taka sama i ona ją bardzo ceni. Natomiast nie obchodzą jej inne czyny Adolfa.
Winifreda oddzielała Hitlera jako osobę prywatną od ludobójcy.
 Zarah Leander
Zarah niewątpliwie była największą gwiazdą w Trzeciej Rzeszy. Występowała
przeważnie w melodramatach muzycznych. Swoje sukcesy zawdzięczała nazizmowi. Była
nadzieją w latach potwornej wojny. Robiła szybką karierę pod znakiem swastyki, ale zaprzeczała,
że jest narodową socjalistką. Dla sławy potrafiła przymknąć oczy na pewne sprawy. Miała
świetne podłoże do zdobycia uznania, ponieważ Marlena Dietrich opuściła Niemcy.
Zarah Stina Hedberg urodziła się 15 marca 1907 roku w szwedzkim Karlstad jako córka
pośrednika nieruchomości i miłośnika sztuki. W 1926 roku nie dostała się do szkoły aktorskiej.
W wieku dziewiętnastu lat wyszła za mąż za młodego aktora Nilisa Leandera. W 1927 roku
Zarah urodziÅ‚a córkÄ™ Boël, dwa lata póz
niej syna Görana. Jej debiut sceniczny nastÄ…piÅ‚ w 1929
roku. Wtedy też jej małżeństwo nie układało się najlepiej, mąż nadużywał alkoholu. W 1931 roku
zakończyło się rozwodem.
Zarah wyruszyła na podbój Sztokholmu. Zamieszkała z dziećmi, matką (ojciec zmarł)
i dwoma braćmi. Spadł na nią ciężar odpowiedzialności za rodzinę, musiała się przebić, aby
przezwyciężyć troski materialne.
W następnych latach grała w rewiach, operetkach i komediach w Szwecji, zadebiutowała
także w filmie fabularnym. Po siedmiu latach pracy, wraz z drugim mężem (jednocześnie
menadżerem) Vidarem Forsellem przeniosła się do Austrii. W 1936 roku zagrała
w niemieckojęzycznym filmie Premiera. Została zauważona w Wiedniu i Berlinie. Zarah dostała
także propozycje z Anglii i Hollywood. Wybrała jednak Niemcy, ze świadomością, że tu może
być gwiazdą numer jeden. Mając w pamięci ciężkie lata, chciała mieć pewną sytuację finansową.
Szwedka ta zdecydowanie nie przypominała ideału nazistowskiej kobiety. Była wysoka,
miała płomienne rude włosy i charakterystyczny męski głos. Jej piosenki o miłości miały
znamiona erotyki i egzotyki. Szybko zyskała sławę także poza granicami Niemiec. Zarabiała
miliony, było ją stać na zakup pałacyku w szwedzkiej wsi.
Zarah śpiewała na koncertach życzeń dla Wehrmachtu, występowała dla inwalidów. Była
wielką pocieszycielką w trudnych czasach. W niemieckiej kinematografii brakowało wtedy
wielkiej gwiazdy. Bardzo szybko zdobyła sławę. Była wytworna, elegancka, pociągająca
erotycznie, nieprzystępna i ponętna.
Hitlera spotkała osobiście dwa razy, podczas przyjęcia dla artystów i na wspólnym
obiedzie po premierze filmowej. Goebbels chciaÅ‚, aby Führer mianowaÅ‚ Zarah na  aktorkÄ™
państwową . Hitler jednak odmawiał, prawdopodobnie ze względu na jej szwedzkie
obywatelstwo.
Od jesieni 1942 roku Zarah spędzała niewiele czasu w Niemczech. Jej dzieci i mąż
przebywali w Szwecji, dlatego bardzo często korzystała z wizy wyjazdowej do ojczyzny.
Goebbels usilnie namawiał ją do przyjęcia obywatelstwa niemieckiego w zamian za dożywotnią
rentę państwową. Jednak Leander stanowczo odmówiła.
W kwietniu 1943 roku przeniosła się definitywnie do Szwecji. Kraj rodzinny przyjął
gwiazdę sceptycznie, a nawet z pogardą, choć początkowo Szwedzi byli dumni, że ich Zarah robi
karierę międzynarodową. Była zabezpieczona finansowo, ale brakowało jej sceny. Początkowo
zajmowała się hodowlą bydła, uprawą warzyw, odłowem ryb i gospodarstwem domowym. Jej
życie prywatne również nie układało się najlepiej, w 1946 roku wzięła rozwód z Forsellem.
W 1948 roku jeszcze raz stanęła przed niemiecką publicznością. W rodzinnej Szwecji
udało jej się powrócić na scenę dopiero w 1949 roku. Cały czas amerykańskie tajne służby
wojskowe obserwowały działalność aktorki.
 W 1978 roku, po Å›mierci trzeciego męża Arne Hülpersa  wiernego towarzysza na
koncertach  dostała apopleksji. Zmarła w Sztokholmie 23 czerwca 1981 roku. Do końca
twierdziła, że niczego w swoim życiu nie żałuje.
 Marlena Dietrich
Warto wspomnieć o tej sławnej kobiecie, która stanowczo i zdecydowanie odrzucała
wszelkie propozycje Hitlera. Na pytanie, dlaczego zwalczała Hitlera, odpowiadała:  Z poczucia
przyzwoitości . Jej rolę w Niemczech przejęła Zarah Leander.
Marlena była najbardziej lubianą gwiazdą niemiecką na całym świecie. W jej ojczyz
nie
naziści nie mogli znieść, że odmówiła współpracy z nimi. Poza tym role kobiet o wątpliwej
reputacji, w które się wcielała, nie pasowały do nazistowskiego ideału kobiety. Mimo to Hitler
wielokrotnie kazał składać jej niemoralne propozycje, natomiast Goebbels notorycznie obrażał ją
w prasie, nazywajÄ…c  dziwkÄ… .
Maria Magdalena Dietrich nie mogła żyć w kraju, który najzdolniejsi artyści musieli
opuścić z powodu swojego pochodzenia. Przyjęła obywatelstwo amerykańskie, wspierała
żołnierzy z Ameryki i konsekwentnie walczyła z Hitlerem. Wysłannicy dyktatora przekazywali
jej, że Führer życzy sobie, aby wróciÅ‚a do kraju. Kilka lat póz
niej Marlena zastanawiała się, czy
może lepiej było zostać w Niemczech i za wszelką cenę próbować zmienić plany Hitlera.
Była silną kobietą i nie poddała się nazistowskiemu reżimowi. Jako śpiewaczka
występowała do 1975 roku. Ostatnie piętnaście lat życia spędziła w samotności, w paryskim
apartamencie. Zmarła 9 maja 1992 roku. Miała dziewięćdziesiąt jeden lat. Zgodnie z życzeniem,
pochowano jÄ… w Berlinie obok matki.
Wiele kobiet nie oparło się demonicznemu Hitlerowi, były nim zbyt zafascynowane
i robiły, co tylko chciał. Co dziwne, Adolf nie był przystojnym mężczyzną, bywał niemiły
i zamknięty w sobie, a jednak coś przyciągało do niego płeć przeciwną. Zamiłowanie do
pięknych niewiast mógł odziedziczyć po swoim ojcu, który miał trzy żony. Wiele kobiet
marzyÅ‚o, aby być żonÄ… Führera. Być może ta jego niedostÄ™pność poÅ‚Ä…czona z tajemniczoÅ›ciÄ… oraz [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]