[ Pobierz całość w formacie PDF ]

niebu lub ziemi, stożku anielskiej inspiracji unicestwienia w absolutnej doskonałości  w rogu nosorożca!
6 Lipca
Odurzający upał przez cały dzień. Mało tego  puszczam Bacha na adapterze nastawionym na cały
regulator. Myślałem że mi głowa pęknie. Trzykrotnie padłem na kolana, aby podziękować Bogu, że obraz
Wniebowzięcia rośnie w oczach. O zmierzchu zaczyna wiać ciepły, południowy wiatr; wzgórza naprzeciwko
skąpane są w ogniu. Gala powraca z połowu langust i daje mi znać przez gosposię abym oglądał łunę, która
barwi morze na kolor ametystowy, zaś potem na intensywną czerwień. Z okna daję jej znak, że zauważyłem to.
Gala siedzi na dziobie łodzi pomalowanej na żółć neapolitańską. Nigdy nie była tak piękna, jak tego właśnie
dnia. Znajdujący się na plaży rybacy patrzą na płonący krajobraz. Po raz kolejny klękam, by podziękować
Bogu, że Gala jest istotą równie piękną jak postacie Rafaela. Zaklinam się, że piękno to jest niepojęte i że
nikogo, tak jak mnie, nie oczarowała jego witalna siła, co zawdzięczam swym wcześniejszym stanom
ekstatycznym w obecności rogów nosorożca.
14
7 Lipca
Gala jest jeszcze piękniejsza!
Otrzymuję zaproszenie na misterium w Elche16 14 sierpnia.
Kopuła kościoła otworzy się automatycznie i aniołowie uniosą Matkę Boską do nieba. Być może pojedziemy. Z
Nowego Jorku otrzymuję zamówienie na artykuł o Damie z Elche. W tym samym czasie zbiegają się wszystkie
ważne fakty dotyczące tej niewielkiej miejscowości, szczycącej się swą niepowtarzalną Damą, oraz jedynym w
swoim rodzaju niebotycznym misterium, które miało być zniesione, lecz właśnie niedawno papież ostatecznie je
zatwierdził. Jeśli o mnie chodzi, też wszystko zbiega się w tym samym czasie, przez co każdy mój dzień nabiera
głębszego znaczenia. Równocześnie dociera do mnie mój artykuł na temat Wniebowzięcia, ukazujący się
właśnie w Etudes Carmelitaines. Numer ten Ojciec Bruno dedykuje mojej osobie. Czytam tekst powtórnie i
muszę przyznać, że stronice te ogromnie mi się podobają. Wspominając krew ze swojej ranki, mówię do siebie:
 Co postanowiłem, to zrobiłem!
Wniebowzięcie stanowi apogeum żeńsko-nietzscheańskiej woli mocy  oto nadkobieta unosi się ku niebu
dzięki niespożytej energii swych antyprotonów!
8 Lipca
Złożyło mi wizytę dwóch durnowatych panów inżynierów. Słyszałem już ich rozmowę, jak schodzili po
zboczu. Jeden dawał do zrozumienia drugiemu, że uwielbia jodły.
 Port Lligat jest zbyt wypalony ciągnął  lubię jodły, ale raczej nie z powodu cienia, z którego nigdy nie
korzystam. Lubię po prostu ich widok. Lato bez jodły nie byłoby dla mnie latem.
Mówię sobie w duchu  czekaj no, ty! Już ja ci pokażę te twoje jodły!
Przyjmuję owych panów bardzo uprzejmie, zmuszając się do konwersacji wypełnionej w stu procentach
frazesami. Są mi za to niezmiernie wdzięczni. Nagle, wchodząc na taras, dokąd ich odprowadzam, zauważają
moją monumentalną czaszkę słonia.
 Co to jest?  pyta jeden z nich.
 Czaszka słonia  odpowiadam.  Bardzo lubię czaszki słoni. Zwłaszcza latem. Byłoby mi trudno się
bez nich obejść. Nie wyobrażam sobie lata bez czaszki słonia.
9 Lipiec
Dzień rozkosznej udręki wywołanej pragnieniem tworzenia jeszcze piękniejszych i bardziej nadzwyczajnych
rzeczy. To boskie niezadowolenie jest sygnałem, że w duszy mej dojrzewa twórczy impuls, który przyniesie mi
ogromną satysfakcję.
zmierzchu przez okno obserwuję Galę, która wydaje mi się jeszcze młodsza niż poprzedniego dnia. Kieruje
się ku nowiutkiej łodzi. Po drodze usiłuje pogłaskać dwa nasze łabędzie, stojące na niewielkiej barce. Niestety
jeden z nich odlatuje, a drugi chowa się pod dziób18
10 Lipca
Otrzymuję list od Arturo Lopeza. Pisze, że spośród wszystkich przyjaciół mnie lubi najbardziej. Przypłynie
własnym jachtem, którego wystrój zmienił, wstawiając porfirowe stoliki oraz chińskie bibeloty w stylu Ludwika
XV. Pojedziemy do Barcelony, aby tam się z nim spotkać następnie zaś powrócimy do Port Lligat na pokładzie
jego jednostki prawdopodobnie siedząc przy porfirowych stolikach. Wizyta ta będzie miała znaczenie
historyczne, gdyż mamy podjąć decyzje w sprawie wykonania złotego kielicha, zdobionego emalią i drogimi
kamieniami, a przeznaczonego dla Tempietto di Bramante w Rzymie. A zatem 2 sierpnia opiszę jego pamiętną
wizytę, niczym kronikarz wielkiego formatu, do czego jestem całkowicie zdolny jeśli tylko zechcę19
12 Lipca
Przez całą noc miałem  twórcze sny. Zaprojektowałem na przykład kompletny zestaw odzieży, dzięki
czemu mógłbym, jako krawiec, opływać w bogactwa przez co najmniej siedem sezonów. Sen ów wyleciał mi z
pamięci, co równało się utracie tego niewielkiego skarbu. Zdołałem jedynie odtworzyć dwie suknie, jakie tej
zimy nosić będzie Gala w Nowym Jorku. Za to ostatni sen tej nocy był niezmiernie wyrazisty. Chodziło w nim
o metodę fotograficznego  wznoszenia Techniką tą posłużę się w Ameryce. Choć jestem już całkowicie
przebudzony, owa wizja jest dla mnie równie cudowna co podczas snu. A oto moja receptura: zaopatrujesz się w
pięć torebek ciecierzycy, którą przesypujesz do większej torby mogącej ją pomieścić, po czym wysypujesz
ziarenka z wysokości dziesięciu metrów. Za pomocą snopu światła odpowiedniej mocy rzutujesz na spadające
ziarenka ciecierzycy wizerunek Matki Boskiej. Każde ziarenko oddzielone od sąsiedniego przestrzenią,
podobnie jak cząsteczki atomowe, zarejestruje niewielki fragment obrazu. Następnie wyświetlisz wizerunek do
góry nogami. Dzięki przyspieszeniu ziemskiemu  odwrotne spadanie ciecierzycy da efekt wznoszenia. W ten
15
sposób otrzymasz obraz unoszący się do góry, absolutnie zgodny z prawami fizyki. Nie muszę dodawać, że
podobne doświadczenie jest jedyne w swoim rodzaju.
Wrażenie będzie jeszcze większe, jeśli każde ziarenko ciecierzycy powleczone zostanie substancją, która
nada mu cechy ekranu kinowego.
13 Lipca
Dziś piszę do Pla ten oto list:
Drogi Przyjacielu.
L. wyjechał, mówiąc mi na odchodnym, że pańska książka poświęcona mojej osobie odniesie w Argentynie
ogromny sukces i będzie przetłumaczona na kilka języków. Ponieważ wiem, że pisze Pan teraz wiele książek, [ Pobierz całość w formacie PDF ]